GMMTV @ Jan 26, 2024
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเติมเต็ม “Last Twilight ภาพนายไม่เคยลืม” ให้กลายเป็นภาพที่สวยงามและสมบูรณ์แบบที่สุด ขอบคุณที่สนับสนุนและติดตามกันมาตลอด 12 EP. เลยนะคะ
LasttwilightTH @ Jan 26, 2024
ภาพ “พี่หมอก” คือภาพที่สวยงามที่สุดของผม
GMMTV @ Jan 27, 2024
ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมสร้างภาพความทรงจำที่สวยที่สุดไปกับเหล่านักแสดงและทีมงานทุกคนในค่ำคืนนี้ใน #LastTwilightSeriesFinalEP ภาพนี้จะจดจำไว้ไม่ลืมเลย
LastTwilightTH @ Jan 27, 2024
ขอบคุณที่ร่วมเดินทางกันมาตลอด 12 EP. ทุกคนได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ภาพสุดท้ายของน้องลาสสวยงามขนาดนี้ ขอบคุณทุกการซัพพอร์ตที่ส่งมาให้อย่างอบอุ่นเสมอ นักแสดงและทีมงานดีใจที่ได้มอบความสุขให้ทุกคนน้าา ถ้ามีโอกาสไว้มาสร้างภาพที่สวยงามกันอีกครั้งนะคะ
backaof @ Jan 27, 2024
ขอบคุณจากใจ
NamtanTipnaree @ Jan 27, 2024
เดินทางมาด้วยกันจนถึงวันสุดท้าย อบอุ่นหัวใจมากมาย วันนี้ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะ ดีใจที่ตัวละครพอใจได้มีส่วนเติมเต็มใน Last Twilight ภาพนายไม่เคยลืม 1
ยินดีกับ #จิมมี่ซี เดินมาถึงจุดนี้ พวกเธอเก่งขึ้นมากจริงๆ ขอให้ทุกความตั้งใจและการเห็นคุณค่าในงานแสดง นำพาเธอทั้งสองไปถึงเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ หลังจากนี้ไม่มีอะไรต้องกลัว และเชื่อว่า Last Twilight จะอยู่ในใจใครหลายๆคนตลอดไป
|
@ jimmyyjp_
ขอบคุณมากนะ ร่วมงานกันมา 3 เรื่องละ จะบอกว่าเทอเทพมาก ยินดีที่ได้ร่วมงานด้วยเสมอครับ
ลาแล้วเด้อ ขอบคุณสำหรับโอกาส @backaof @tha_sataporn ที่ไว้ใจให้ผมรับบทไนท์ ขอบคุณที่ไว้ใจในการทำงานของผมนะครับ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ซีเรื่องนี้เรื่องนี้ ทำให้การทำงานของผมไม่เหมือนไปทำงาน เหมือนได้ไปสนุกกับคนที่เราสนิทมากกว่าขอบคุณทุกคนที่คอยซัพพอร์ตและติดตามมาตลอดตั้งแต่ตอนแรกจนจบ
ผมจะสัญญาเหมือนเดิมอีกครั้งว่าจะพัฒนาตัวเองในด้านการแสดงไปเรื่อยๆเลยนะครับ รักนะจุ๊บจุ๊บ บายนะไนท์ ฝากติดตามผลงานต่อไปด้วยนะคับ (น้องชัดเจน)
NINEPINTA @ Jan 26, 2024
ทำไมเดย์ไม่ได้รับบริจาคตาจากคนใกล้ชิด? ทีมบทคิดอย่างทุกคนคิด แต่เลือกที่จะไม่ทำ เพราะเราอยากบอกว่าความหวังของเดย์ (คนตาบอด) ไม่จำเป็นต้องมาจากความสงสารหรือสูญเสียของใคร เดย์ได้เกิดใหม่จากความตายอันเป็นธรรมชาติ ของใครสักคน เฉกเช่นชีวิตปรกติธรรมดา
เราภูมิใจที่ได้เล่าเรื่องราวของผู้คนแตกสลายด้วยน้ำเสียงปรกติ คนเคยติดคุก คนตาบอด แม่เลี้ยงเดี่ยว แม่ลูกติด พี่ชายผู้ด่างพร้อย เราเล่าเรื่องแตกสลายด้วยความเรียบง่าย เพื่อบอกว่าความไม่สมบูรณ์แบบเป็นเรื่องธรรมดา หากเรามีหวัง ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะผ่านไปด้วยดี
NINEPINTA @ Jan 26, 2024
ทำไมตอนจบของ #LastTwilightSeriesFinalEP ถึงยากที่สุด? ภาพนายไม่เคยลืมเล่าเรื่องด้วยแนวคิดสำคัญ 2 อย่าง คือ ชีวิตมีความหวังเสมอ และ ทุกคนสมจะมีความรักที่ดี หากจบแบบเดย์มองเห็น นั่นจะจบแบบเต็มไปหวังจากการรอคอย แต่ถ้าเดย์มองไม่เห็น นั่นก็ยิ่งตอกย้ำว่าทุกคนก็มีรักได้เหมือนกัน
เราเถียงกันนานมากว่าเรื่องควรจะจบแบบไหน เพราะทางไหนก็เป็นแก่นสำคัญของเรื่องทั้งคู่ สุดท้ายเราจึงเลือกให้หมอกเดย์รักกันก่อนได้ตา เพื่อบอกว่าความรักไม่เกี่ยวกับมองเห็นหรือไม่ ก่อนจะผ่าตัดตาสำเร็จในสุดท้าย เพื่อบอกว่า… หากรอ ชีวิตย่อมมีความหวังเสมอ (จบ)
NINEPINTA @ Jan 26, 2024
ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มีส่วนร่วมกับผลงานชิ้นนี้ ผมโคตรภูมิใจในอาชีพนักเขียนบทของผมเลย
NINEPINTA @ Jan 27, 2024
ขอบคุณทุกเสียงที่ส่งมาถึงทีมบทนะครับ ทุกคำชื่นชม เราจะจดจำไว้ไม่ลืม เป็นแรงใจในการทำงานต่อไป คำแนะนำแก้ไข ขอน้อมรับไปปรับปรุงในโอกาสถัดไปนะครับ เราเองก็ต้องเรียนรู้อีกมาก ซีรีส์จบแล้วก็อย่าลืมพกพากันไปแต่ความทรงจำดีดีนะ ขอบคุณที่เคยได้ใช้เวลาร่วมกันครับ
NINEPINTA @ Jan 27, 2024
คนที่เป็นห่วงหมอก… สบายใจได้นะครับ เราอาจจะไม่ได้เล่าว่าแผลในใจหายขาดสนิท เพราะเราเชื่อว่าทุกบาดแผลต้องอาศัยเวลา แต่สุดท้าย หมอกได้พบบ้านหลังใหม่ของเขาแล้ว ความสุขของแม่ พี่ชาย หลาน ๆ และครอบครัวอบอุ่นจะค่อยสมานหัวใจหมอกให้กลับมาแข็งแรงได้แน่นอน
NINEPINTA @ Jan 27, 2024
“ฉันจะจำเธอในใจ…”
|
@ Sea_tawinan
เป็นเกียรติมากๆ ที่ได้มาเป็นส่วนของบทประพันธ์ของพี่เบสและพี่รวมงานคนอื่น ถ้าไม่ได้พี่ๆ โชคดีมากที่ได้ทีมเขียนบทที่เก่งมากๆ ขอบคุณที่สร้างตัวละครเดย์มาให้ทุกๆคนได้รัก
@ NINEPINTA
ขอบคุณน้องซีมากเหมือนกันที่ถ่ายทอดเดย์ออกมาได้สมบูรณ์แบบมาก เมื่อวานเจอพี่เม้ง พี่เม้งถามว่าภาพที่เห็นสวยกว่าบทไหม ทีมบททุกคนตอบตรงกันว่ามาก นักแสดงและทีมเบื้องหลังเล่าทุกอย่างออกมาได้เกินจินตนาการมาก หวังว่าจะมีโอกาสร่วมงานกันอีกนะ ป.ล. ดีใจมากที่น้องซีจำกันได้
เธรดนี้จะมาเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์การทำบทภาพนายไม่เคยลืม ผ่านมุมมองของผมเป็นหลัก ไม่ค่อยมีสาระแต่อยากเล่า ใครว่างแวะมาอ่านกันได้นะ
ตอนแรกผมตัดสินใจเลิกเขียนบทแล้ว แต่พอพี่ออฟชวนมาเขียนบทวายเกี่ยวกับคนตาบอด ผมก็ทิ้งโอกาสไปไม่ได้ ผมเคยได้ยินเพื่อนคนตาบอดเล่าว่าเขาแทบไม่เคยได้อ่านหรือได้ฟังซีรีส์ที่มีคนตาบอดที่เป็น LGBT+ เลย ผมเลยอยากเล่าเรื่องนี้ และนั่นเป็นแรงใจให้ผมเข้ามาทำบท
ตลอดระยะเวลาการทำงาน เราเหนื่อยกันมาก เราประชุมบทกันวันละ 10 – 12 ชั่วโมง หลายสิบสิบวัน แม้จะเป็นการนั่งคุยแต่ก็เหนื่อยมาก เราต้องนั่งคุยกันสามคน แทบไม่มีจังหวะให้ใจลอย ให้คิดเรื่องอื่น ทุกอย่างเข้มข้นและแข่งกับเวลา แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
พี่ออฟเป็นผู้กำกับที่วิเศษมาก พี่ออฟเปิดกว้างสำหรับทุกความคิดเสมอ นั่นเป็นความสนุกในการทำงาน เพราะจะเสนออะไรไปก็ไม่กดดัน พี่ออฟไปสุดและไม่เคยทิ้งบทเลย ถ้าไม่มีพี่ออฟนั่งอยู่ในทีมบทลากยาวไปถึงกำกับในกอง งานคงออกมาดีขนาดนี้ไม่ได้แน่
พี่บี หัวหน้าทีมบทที่ดูแลผมใจดีมาก เก่งมาก พี่บีสามารถเอาความคิดฟุ้งลอยมาจัดเรียงลำดับเล่าเรื่องได้อย่างเด็ดขาด ที่สำคัญ พี่บีคอยให้กำลังใจตลอดเวลาทำบท ตอนผมเข้าโรงพยาบาลก็ช่วยแก้งานให้ ตอนเครียดผมโทรไปร้องไห้กับพี่บีก็เคย
สิ่งวิเศษที่สุดคือทีมงานทุกคนเต็มที่มาก ผมรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในงานกลุ่มที่ทุกคนเอาจริง ผมอยากเก่งขึ้นอีก ไปข้างหน้าอีก เพราะรู้ว่าทุกคนจะไปด้วยกัน พวกเราเหนื่อยก็้เหนื่อยด้วยกันทุกคน
การเขียนบทเหมือนการขึ้นโครงสร้างประติมากรรม ผมไม่รู้หรอกว่าเสร็จแล้วจะสวยไหม แต่ผมเชื่อ ผมจึงทำ วันนี้ประติมากรรมชื่อว่าภาพนายไม่เคยลืมสำเร็จเสร็จสิ้นแล้ว และผมหวังว่าผลงานนี้จะประทับอยู่ในใจของใครหลาย ๆ คน ขอบคุณที่อยู่ร่วมกันมาตลอดเส้นทางนะ (จบ)
